2019: Ervaringsverhaal fietsen met hersenletsel
"Net als ik tijdens het hardlopen over van alles en nog wat kan nadenken doe ik dat ook als ik aan het fietsen ben. Gisteren een fijn rondje gefietst en daarbij veel kunnen nadenken over heel veel zaken wat door mijn hoofd speelt.
Van velen heb ik hun ervarings verhaal mogen horen of lezen, in de meeste gevallen gaat het over wat hen is overkomen en wat er gebeurd is in het begin. Van de meeste verhalen is er voor mij erg veel herkenbaar en lijken ze erg veel op mijn verhaal van in het begin.
Vanaf dat ik door een herseninfarct ben getroffen totdat ik 80% - 100% arbeidsongeschikt ben verklaart door het UWV en recht heb op een IVA uitkering begint het eigenlijk. Vanaf dat moment, 11 mei 2011, moet ik mijn leven weer zien op te pakken, grotendeels alleen zonder hulp van anderen. De easyrider driewielfiets had ik toen al ruim een jaar en ik begon steeds meer te fietsen, na verhuizen naar Norg werd het aantal kilometers dat ik fietste steeds meer en meer. Door het fietsen begon ik mij ook steeds beter en beter te voelen, lichamelijk ging ik vooruit maar geestelijk nog veel meer. Ik kon beter met mijn beperkingen omgaan en durfde ik ook positiever vooruit te kijken. Doordat ik geaccepteerd heb dat na wat mij is overkomen ik nu Niet Aangeboren Hersenletsel heb dat betekent niet dat ik dom of zo ben geworden maar door mijn lichamelijke beperkingen is niet alles als voorheen mogelijk.
Mijn ervaring van de afgelopen jaren is dat bewegen erg goed is voor je, niet alleen voor nah getroffenen maar voor iedereen van jong tot oud. Je lichaam in beweging houden is goed voor je lichamelijke gesteldheid maar ook geestelijk ga je er sterker door staan. Lichamelijk is niet alleen je spieren en botten maar zeker geld dit ook voor je hersenen. Een goede uithoudings vinden je hersenen erg fijn waardoor ze beter presteren dan als je geen uithoudings vermogen hebt."
Lees het volledige blogartikel